Kultura konwergencji

Dyskusja o kulturze popularnej była dobrym wprowadzeniem do rozpoczynającego ostatnią sesję konferencji wykładu prof. Henry Jenkinsa z Massachusetts Institute of Technology. Prof. Jenkins, antropolog kulturowy i medioznawca w wykładzie „Witajcie w kulturze konwergencji” opowiadał o tym, jak stare media współpracują z nowymi, tworząc nową kulturę. Przepływ marek, koncepcji, technologii przez różne platformy medialne powoduje konwergencję- zderzenie mediów. Internet posiada demokratyczny potencjał. Czytelnicy są w stanie sami modernizować informację (np. Wikpedia) Nie ma możliwości centralnego kontrolowania treści. Użytkownicy biorą media w swoje ręce, współpracują z producentami. Leży to także w interesie twórców kultury- prawa autorskie będą udostępniane konsumentom. Producenci mogą protestować jednak przeciwko negatywnym zjawiskom publikacji treści i zdjęć stanowiących zaprzeczenie oficjalnych (nieprawdziwych) wiadomości.

Pozytywnym zjawiskiem są gry komputerowe, które mogą prowadzić do powstawania nowych projektów (np. projektowanie mebli, z czego korzysta IKEA). Niebezpieczeństwem jest tutaj jednak przenoszenie wirtualnej rzeczywistości do świata rzeczywistego. Również Second Life, czyli cyfrowa platforma na której można prowadzić konferencje, kampanie reklamowe, kursy i spotkania może być tworem kształtującym społeczeństwo. W USA 50-70% młodych ludzi tworzy podobne media. Potrzebna jest więc edukacja medialna, by pozostałe 30% nie pozostało w tyle.

Z zagadnieniami poruszanymi w wykładzie można zapoznać się szerzej w wydanej w Polsce książce H. Jenkinsa „Kultura konwergencji”.